Durf jij jou te zijn?
Met alles waar je goed in bent, maar ook wat je moeilijk vindt?
Met de kanten die je wel leuk vindt, maar die niet zo praktisch zijn? Die een beetje raar zijn, of waar mensen misschien wel wat van vinden? Met de dingen die je niet kunt onderbouwen?
En je dromen, die misschien zo groots klinken dat ze onmogelijk lijken? De dingen die je nog niet helemaal uitgevogeld hebt?
Durf jij jou te zijn of laat je je tegenhouden door de gedachten die na die eerste impuls komen?
Ik probeer het. Voorzichtig, schoorvoetend nog. Gehoor te geven aan dat wat ik éigenlijk wil, aan dat eerste. En ik ontdek hoe blij ik ervan word! Hoe groot de beloning is. Ik ontdek dat, hoewel er vast ook mensen zijn die het inderdaad raar vinden, er ook mensen zijn die ik er blij mee maak, mensen die ik raak door echt te zijn. Mensen die ik help of inspireer door die ene zin of actie die zomaar in me opkwam, gewoon door mij te zijn. Ik ontdek dat wat in me opkomt soms precies is wat die ander nodig had om te horen. Dat die persoon die ik bijna niet had aangesproken, juist zo graag eens gezellig wilde kletsen. Dat wat ik zo eng vond om te delen, een ander laat zien dat ze niet de enige is. Ik ontdek dat de meningen die ik zelf alvast invul ook heel vaak niet kloppen én dat tegenover de mensen die het misschien wel raar vinden, er ook altijd staan die het juist extra waarderen. Ik begin een wereld te ontdekken die ik nooit zou zien als ik mijn eigen opgelegde regels was blijven volgen. En elke keer dat ik merk dat ik iemand heb blij gemaakt met iets waarvoor ik een drempel over moest, elke keer dat ik voel hoe blij het mezelf maakt om me niet te laten tegenhouden door al die twijfels en gedachten, durf ik de keer erna weer net een beetje meer. En hoor en voel ik ook een beetje duidelijker wat het is wat ik eigenlijk zou willen, vóór die gedachten. Ik ben benieuwd wat ik nog meer bij mezelf ga (her)ontdekken
Wat in jou roept?
Wat is datgene in jou wat je éigenlijk zou willen doen, als je maar durft? Groot, maar juist ook die kleine dingen? En hoeveel mooier wordt de wereld als we allemaal zouden durven?
En waar zijn we eigenlijk bang voor? Is het niet zo dat als je iets vanuit liefde doet, als je iets doet met de intentie om het mooier, harmonischer of lichter te maken, dat het dan altijd goed is? Dat het dan wel goed móet zijn?
Durf jij je licht te laten schijnen?
Durf jij jou te zijn? Hoe eng ik het ook vind, ik vind het het ook zó waard!
Want ja, als ik me laat tegenhouden zullen mensen me misschien niet raar vinden, maar ik zal ook nooit ontdekken wat ik had kunnen betekenen voor mensen.
Durf jij jou te zijn? Ik daag je uit!
Ik vind jou leuk!
Warme groet,
Anne