Ik weet van mezelf dat ik weleens een beetje moeilijk denk bij dat ‘shinen’. Ik heb het gevoel dat ik dan echt iets moet doen of wat heel zinnigs moet zeggen of…
En af en toe krijg ik dan ineens van iemand een reactie waaruit blijkt dat ik wat voor ze betekend heb, zonder dat ik ook maar IETS deed. Nou ja, natuurlijk deed ik wel wat, maar ik deed helemaal geen moeite. Ik was niet bezig om iets groots neer te zetten of zelfs maar om iets voor een ander te betekenen. Ik was alleen maar mezelf.
Soms shine je je light door hele simpele dingen. Door je hand op te steken als je langs het huis van die alleenstaande oudere vrouw loopt, door te glimlachen naar zomaar iemand die je tegenkomt, door een vriendelijk woord tegen degene die voor je staat bij de kassa (en misschien wel wat laat vallen waardoor alles net wat langer duurt en diegene zich opgelaten voelt door al die mensen erachter die ongeduldig staan te zuchten, maar ook als er niets van dat gebeurd 😊).
En soms shine je je light door iets wat voor jou als helemaal voor jezelf voelt en waarvan je je niet kunt voorstellen dat je daarmee ook iets voor een ander doet. Doordat je om hulp vraagt bijvoorbeeld, of iets kwetsbaars deelt.
Shinen kan op zoveel verschillende manieren.
Weet dat zelfs als het donker in jou voelt, als je geen idee hebt waar je moet beginnen en het niet voelt alsof je een ander ook maar iets aan vrolijkheid te geven hebt: ergens in jou ligt een sprankje licht. En dat komt er al uit, ook zonder dat jij daar moeite voor doet.
Ook jij betekent iets voor iemand. Voor de mensen die om je heen staan, maar juist ook voor mensen waarvan je geen idee hebt dat je ze raakt met jouw licht.
En het allermooiste: het kan zomaar zijn dat je iemands donkerste dag net dat beetje lichter maakt
.
Lieve groet,
Anne